Czym jest beton polimerowy

Rozwój budownictwa i technologii w XXI wieku wymaga korzystania z materiałów, które pozwalają na uzyskanie wysokiej trwałości konstrukcji. Jednym z najważniejszych materiałów wykorzystywanych od wieków do budownictwa jest beton, czyli połączenie wody, cementu i kruszywa. W konstrukcja wykorzystuje się go najczęściej w postaci żelbetonu, czyli betonu zbrojonego drutami lub stalowymi prętami. Niestety oprócz wielu zalet beton ma również wady. Należy do nich przede wszystkim duży stopień porowatości, który jest przyczyną powolnych procesów korozyjnych, zarówno chemicznych, fizycznych, jak i biologicznych. Dlatego od ponad 50 lat skład betonu ulega ciągłym modyfikacją, które mają wpływ na jego parametry przed i po procesie utwardzania. W ten sposób powstał beton polimerowy.

Charakterystyka polimerobetonu

Beton polimerowy zwany również żywicznym to materiał, w którym spoiwo cementowe zostało zastąpione żywicami syntetycznymi. Do jego wytwarzania stosuje się najczęściej kruszywa kwarcowe, natomiast jako lepiszcze syntetyczne żywice chemoutwardzalne. Wśród nich można wyróżnić dwuskładnikowe układy na bazie żywic poliestrowych, poliuretanowych, merakrylowych, winyloestrowych i epoksydowych. Żywice te nie są wrażliwe na niewielkie zawilgocenie kruszywa. Główną zaletą tego typu betonu oprócz dobrych właściwości mechanicznych, jest nieporównywalnie szybszy czas utwardzania mieszanki. Ponadto beton żywiczny charakteryzuje się niską nasiąkliwością, gładkością, wysoką odpornością na ścieranie i agresywne środowisko chemiczne. Warto podkreślić, że jest również bardzo wytrzymały i starzeje się wolniej niż beton cementowy.

Grunt to dobre kruszywo

Niezwykle ważną kwestią w przypadku betonów polimerowych jest jakość kruszywa, czyli mieszanki piaskowo-żwirowej. Bardzo istotna jest zawartość kwarcu, która odpowiedzialna jest za ostateczną jakość materiału. Ponadto wpływa na wysokie wymienione powyżej cechy betonu żywicznego. W tym wypadku niezwykle istotną rolę spełnia sferyczny kształt ziarna żwiru i piasku, dzięki któremu możliwe jest prawidłowe spojenie kruszywa z żywicami.

PoprzedniNastępny